11 Ιουλίου 2014

ΔΗΜΑΡ Πειραιά: έκλεισε τη πόρτα ο Ανανιάδης

Για το βράδυ της Πέμπτης ήταν προγραμματισμένη μια «ολομέλεια» του Πειραιά με αφορμή της πρόσφατη παραίτηση τεσσάρων μελών της Επιτροπής Πόλης , μεταξύ των οποίων τρία ήταν μέλη της Κεντρικής Επιτροπής της ΔΗΜΑΡ κι ένας της Εκτελεστικής Επιτροπής και γραμματέας της Επ. Πόλης Πειραιά του κόμματος. Συνέπεσε βεβαίως οι εξελίξεις να είναι καταιγιστικές, αφού έχουν παραιτήθει  από μέλος του κόμματος η βουλευτής Κ. Μάρκου, ετέθη εκτός Κοινοβουλευτικής Ομάδας ο Γρηγόρης Ψαριανός, απεχώρησε από το κόμμα ο Ανδρέας Παπαδόπουλος και ο Γρηγόρης Γεωργάτος  ενώ και για την τελική στάση του Σπύρου Λυκούδη κανείς δεν μπορούσε να στοιχηματίσει, αφού η σχέση του με το κόμμα στο οποία διετέλεσε ιδρυτικός γραμματέας «κρεμόταν από μια κλωστή».
Εν τω μεταξύ δυο μέρες νωρίτερα ο Νότης Ανανιάδης, ιδρυτικό μέλος της ΔΗΜΑΡ και πρώην γραμματέας της οργάνωσης Πειραιά με επιστολή του προς τον σημερινό γραμματέα διευκρίνιζε ότι έχει αποχωρήσει από το κόμμα, ενώ σε υστερόγραφό του (αφού μεσολάβησαν οι εξελίξεις της Πέμπτης) υπογράμμισε ότι σε μεγάλο βαθμό συμφωνεί με τις απόψεις των Σπ. Λυκούδη, Γρ. Ψαριανό και Αν. Παπαδόπουλο, παρά το γεγονός ότι ο καθένας τους επιλέγει διαφορετικές μεθόδους για να εκφράσει τη διαφωνία του με την πολιτική του κόμματος. Η επιστολή του Νότη Ανανιάδη έχει ως εξής:

Πειραιάς, 8 Ιουλίου 2014


Αγαπητέ Τάσο,

Απευθύνομαι σε σένα όχι με την ουσιαστική ιδιότητα του φίλου από το 1981, όσο με την ιδιότητα του γραμματέα της ΔΗΜ.ΑΡ. Πειραιά, θέση στην οποία άλλωστε με διαδέχθηκες το 2012.
Πληροφορούμενος ότι την Πέμπτη έχει οργανωθεί μια ιδιότυπη «πανολομελειακή» συνάντηση του Πειραιά, μετά την παραίτηση τεσσάρων μελών της Επιτροπής Πόλης, μεταξύ των οποίων του Γραμματέα της, θέλω να σημειώσω τα εξής:

• Θεωρώ αυτονόητο πως όχι μόνο έχω παραιτηθεί από μέλος της Επιτροπής Πόλης Πειραιά, αλλά και από μέλος της Δημοκρατικής Αριστεράς.
• Η τοποθέτησή μου στις δύο τελευταίες συνεδριάσεις, ειδικά το «γεια σας» στην τελευταία, δεν αφήνει λογικά κανένα άλλο περιθώριο σχετικής ερμηνείας.
• Παρ' όλα αυτά και κυρίως λόγω της επαγγελματικής μου ιδιότητας δέχομαι συνεχώς ερωτήσεις σχετικά με το εάν παραμένω στη ΔΗΜ.ΑΡ. ή όχι, όπως τυπικά παραμένουν οι τέσσερεις φίλοι της Επιτροπής που δημοσιοποίησαν την απόφασή τους.
• Είμαι υποχρεωμένος να επαναλάβω ότι δυστυχώς η ΔΗΜ.ΑΡ. δεν είναι πια αυτό που πιστέψαμε - πίστεψα- όταν τη συνιδρύσαμε το 2010.
• Είχα την τιμή και την ευθύνη να είμαι ο πρώτος στον Πειραιά που αρθρογράφησα, κατ' επανάληψη τότε υπέρ της αναγκαιότητάς της.
• Δεν είχα, ειλικρινά, καμιά σχετική ψυχική διάθεση, αλλά από τη στιγμή που το θέμα δημοσιοποιήθηκε, είμαι υποχρεωμένος και δημοσίως πλέον να δηλώνω πως δεν είμαι μέλος της Δημοκρατικής Αριστεράς.

Με τα περισσότερα από τα μέλη της ΔΗΜ.ΑΡ. Πειραιά μας ενώνει μια μακρόχρονη κοινή ή παράλληλη πορεία. Είμαστε φίλοι και θα είμαστε. Στη σύντομη αυτή τετράχρονη διαδρομή γνώρισα επίσης νέους ανθρώπους, που εκτιμώ και οι οποίοι ομοίως με περιέβαλαν με τη δική τους εκτίμηση - κάτι ουσιαστικό και πολύτιμο. Γνώρισα επίσης και λίγους αριβίστες, που είτε θυμήθηκαν τον Πειραιά, είτε είδαν στη ΔΗΜ.ΑΡ. μια σημαία ευκαιρίας. Μικρό το κακό. Το κέρδος ήταν σαφώς μεγαλύτερο. Έχω ξαναπεί ότι η πολιτική και η ζωή είναι σαν τα ποτάμια που διακλαδώνονται, χωρίζουν και ενώνονται.
Ίσως ξανασυναντηθούμε.
Σε παρακαλώ τα παραπάνω να τα μεταφέρεις στη συνάντηση της Πέμπτης.
Φιλικά,
Νότης Ανανιάδης
Υ.Γ. Τα παραπάνω είναι και δεν είναι άσχετα με τις σημερινές (10/6) εξελίξεις. Την κα. Μάρκου για παράδειγμα την γνωρίζω ελάχιστα έως καθόλου, ελάχιστα γνωρίζω και τις απόψεις της. Για τους Σπύρο Λυκούδη, Γρηγόρη Ψαριανό και Ανδρέα Παπαδόπουλο ισχύει το αντίθετο. Γνωρίζω πολύ καλά και τους ίδιους και τις απόψεις τους , τις οποίες σε μεγάλο βαθμό συμμερίζομαι.
Καλή τύχη
Ν.Α.