παρελθόντος.Πρόκειται για ρυθμίσεις που εκκρεμούσαν για μεγάλο χρονικό διάστημα, και έχουν στόχο την επίλυση θεμάτων όπως οι συντάξεις χηρείας, που θα αντιμετωπίζονται με ενιαίο τρόπο για ιδιωτικό και δημόσιο τομέα, τις ενιαίες παροχές σε χρήμα των ταμείων, το εργόσημο, την επέκταση της αναγνώρισης πλασματικών ετών και στις επικουρικές συντάξεις, αλλά και την μερική κατάργηση της προσωπικής διαφοράς.
Σύμφωνα με πληροφορίες, οι βασικές ρυθμίσεις που έχουν ήδη αποφασιστεί και θα συμπεριληφθούν στο νομοσχέδιο θα προβλέπουν τα εξής:
- Μερική κατάργηση της προσωπικής διαφοράς που προέκυψε από το 2016 στις συντάξεις και απορροφά οποιαδήποτε αύξησή τους. Ήδη συζητείται το ενδεχόμενο απαλοιφής της προσωπικής διαφοράς των συντάξεων, κατά το πρότυπο των μισθών των δημοσίων υπαλλήλων. Δηλαδή μείον 300 ευρώ. Αυτό σημαίνει πως όσοι έχουν προσωπική διαφορά 300 ευρώ, αυτή θα εκμηδενιστεί. Αν τώρα για παράδειγμα έχουν υψηλότερη προσωπική διαφορά για παράδειγμα 550 ευρώ , αυτή θα μειωθεί στα 250 ευρώ. Με αυτά τα δεδομένα για πάνω από 100.000 συνταξιούχους θα εκμηδενιστεί η προσωπική διαφορά και θα μπορούν να λάβουν το σύνολο της αύξησης που θα δοθεί το 2026. Παράλληλα με την εφαρμογή του μέτρου υπολογίζεται ότι άλλοι 450.000 συνταξιούχοι θα λάβουν μέρος της αύξησης αποδοχών την επόμενη χρονιά λόγω μείωσης της προσωπικής διαφοράς. Εφόσον η μέση ετήσια αύξηση κινηθεί κοντά στα 232 ευρώ, τότε το επιπλέον κόστος των αυξήσεων – μετά την εφαρμογή του μέτρου – ανεβαίνει κατά 200 εκατ. ευρώ. Το επιπλέον αυτό κόστος θεωρείται εφικτό να καλυφθεί από τα επιπλέον έσοδα που προέκυψαν από την αύξηση του αριθμού των εργαζόμενων συνταξιούχων. Σύμφωνα με την ισχύουσα νομοθεσία η προσωπική διαφορά συμψηφίζεται με τις εκάστοτε αυξήσεις έως ότου το ποσό της προσωπικής διαφοράς μηδενιστεί.
