Πρώτα το ρεπορτάζ. Είναι γεγονός ότι η κίνηση «Λιμάνι Φιλικό προς την
Πόλη» που αντιτίθεται στο έργο κατασκευής δύο προβλητών για μεγάλα
κρουαζιερόπλοια στο λιμάνι του Πειραιά έχει καταφέρει να κάνει «θόρυβο»
πολύ μεγαλύτερο από αυτό που του αντιστοιχεί. Επίτευγμα σχεδόν ανάλογο
με εκείνο των λίγων μελών του που μετά τη συγκέντρωση της περασμένης
Κυριακής στον Σταυρό πραγματοποίησαν πορεία διαμαρτυρίας στην Πειραϊκή,
κλείνοντας, αυτοί οι λίγοι, την ακτή Θεμιστοκλέους. Αλλά αυτά είναι
λεπτομέρειες.Πιο εντυπωσιακό είναι το γεγονός ότι στην κίνηση αυτή συνυπάρχουν στελέχη με εντελώς διαφορετικές πολιτικές αναφορές, αλλά και εντελώς διαφορετικές απόψεις για μια σειρά από θέματα που αφορούν τη λειτουργία της πόλης. Για παράδειγμα, στελέχη αυτής της κίνησης υπερασπίστηκαν με πάθος τη λειτουργία του τραμ και το μοντέλο ζωής και κίνησης στην πόλη που αυτό συνεπάγεται. Την ίδια στιγμή, εκ των κεντρικών ομιλητών στην συγκέντρωση της Κυριακής, ήταν διαπρύσιος κήρυκας κατά του «τραμ-τρένου» όπως το χαρακτήριζε, που θα «καταστρέψει» τον Πειραιά. Το παράδειγμα δεν είναι τυχαίο. Γιατί μπορεί για ένα θέμα τοπικής σημασίας εύκολα να συμφωνήσουν κάποιες φορές δεξιοί και αριστεροί. Η λειτουργία του τραμ όμως στηρίζεται σε μια θεμελιώδη αντίληψη για τη λειτουργία της πόλης. Και χωρίς να κάνει κανείς αξιολογικές κρίσεις, αν δηλαδή ωφελεί ή όχι το τραμ, δεν μπορείς να είσαι και με αυτούς που υποστηρίζουν μια αντίληψη και με εκείνους που εναντιώνονται σε αυτήν. Αλλά και αυτό ίσως είναι λεπτομέρεια.
Επιπλέον, η συγκεκριμένη ετερόκλητη κίνηση έχει καταφέρει να βάλει στο στόχαστρο σχεδόν τους πάντες: δήμαρχο, αντιπεριφερειάρχη, υπουργό, δημοτική κίνηση, τεχνοκράτη-επιστήμονα, βουλευτές και ΟΛΠ. Αναμφισβήτητα μεγάλη επιτυχία. Βεβαίως στηρίζεται σε υπερβολές, αποσιωποίηση πραγματικών γεγονότων και κραυγαλέα παραποίηση της πραγματικότητας. Αλλά φαίνεται για τους αμοραλιστές της πολιτικής, όλα είναι επιτρεπτά. Ο σκοπός αγιάζει τα μέσα!
Έτσι λοιπόν, «ξεχνούν» ότι η κατασκευή δύο προβλητών (και όχι έξι όπως προέβλεπε ένα αρχικό σχέδιο) είναι μεταξύ των υποχρεωτικών επενδύσεων που καλείται να κάνει ο ΟΛΠ με βάση τη σύμβαση παραχώρησης που ψηφίστηκε από τη συντριπτική πλειοψηφία, περίπου 270 βουλευτών στη Βουλή.
Αποσιωπούν το γεγονός ότι η ίδια η Δημοτική Αρχή Μώραλη ζητά μελέτη περιβαλλοντικών και κυκλοφοριακών επιπτώσεων για την κατασκευή των προβλητών, ενώ προσωπικά ο ίδιος ο Γιάννης Μώραλης είχε μεσολαβήσει για να καταφέρουν εκπρόσωποι της κίνησης να συναντηθούν με τον πρώην υπουργό Π. Κουρουμπλή.
Ζητούν -με την μέγιστη αφέλεια που μπορεί να διακρίνει μια υπεύθυνη κίνηση- τα 140 εκατομμύρια που από το ΕΣΠΑ θα χρηματοδοτήσουν την επένδυση, να διατεθούν αλλού. πχ. στην υπογειοποίηση των γραμμών του ΗΣΑΠ. Λες και η Ευρωπαϊκή Ένωση και τα κονδύλια που εγκρίνει είναι το ψιλικατζίδικο του μπαρμπα-Μήτσου, ο οποίος μια μέρα θα αποφασίσει να μην αγοράσει σοκολάτες, αλλά μπισκότα.
Και βεβαίως επιτίθενται με αμετροέπεια σε όποιον επιστήμονα ή μη, έχει αντίθετη γνώμη, κυρίως δε, αν τολμήσει να αναδείξει την πλαστογραφία που έχουν κάνει μέσω photoshop στις αφίσες τους.
Η απλή αναλογική στις δημοτικές εκλογές δημιουργεί ένα νέο πεδίο. Ουσιαστικά αποτελεί μια πρόκληση σε ευρύτερες δημοτικές δυνάμεις να καταφέρουν να συνεργαστούν. Κανείς δεν μπορεί να γνωρίζει πως θα λειτουργήσει. Φυσικά, κάθε νέο πεδίο κρίνεται στην πράξη. Αυτό που όμως κάποιος να προβλέψει είναι ότι μπορεί να δώσει ακόμη και στις πιο ετερόκλητες και ευκαιριακές συλλογικότητες τη δυνατότητα να φαντασιώνονται ότι θα μπορέσουν να κάνουν ακόμη μεγαλύτερο «θόρυβο».
Ιδιαίτερα σε εκείνες που δεν έχουν κανένα πρόβλημα να λένε και να γράφουν ψέματα. Ασύστολα ψέματα. Όπως για παράδειγμα, ότι στην πρόσφατη εκδήλως για τα γενέθλια του Portnet, είχαμε καλέσει την αστυνομία και τα ΜΑΤ.
Αλλά στον Πειραιά και στο λιμάνι γνωριζόμαστε όλοι…
Portnet
