Υπό άλλες συνθήκες και σε άλλη χώρα, πολλώ μάλλον δε εάν επρόκειτο γιά ενημερωτική επίσκεψη πολιτικού αρχηγού εν όψει εκλογών, ένα τέτοιο γεγονός δεν θα προκαλούσε ενδιαφέρον. Εις την Ελλάδα, όπου τα αμυντικά θέματα αποτελούν ταμπού γιά την Αριστερά, καθώς κυριαρχούν οι ιδεοληψίες, αν όχι μονομανίες, επί των θεμάτων αυτών, εις συνδυασμό με τις γνωστές «αντιμιλιταριστικές» κορώνες, μία τέτοια επίσκεψη, όπως η χθεσινή Τσίπρα, έχει τη σημασία της.
Να συνεκτιμηθεί σχετικώς, ότι η επίσκεψή αυτή, ακολούθησε τις γνωστές δηλώσεις Μπαλάφα, στελέχους του ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ και εκ των υπευθύνων επί των θεμάτων αμύνης, ότι «θα το ρισκάρουμε με την Τουρκία»,
αναφερόμενος ο εν λόγω εις την περαιτέρω μείωση κατά 50% -των ήδη διαρκώς μειούμενων από το 2009- αμυντικών δαπανών. Υπήρξε, επίσης, σκίτσο της «ΑΥΓΗΣ» (27/05/12), εφημερίδος αυτού του κόμματος, το οποίο, παρά την αποδεκτή υπερβολή που είναι επιτρεπτή από την πέννα ενός σκιτσογράφου, δεν είχε καμία σχέση με την πραγματικότητα και τελικώς ήταν άδικο, καθ’ ο μέτρο επιχειρούσε να εμφανίσει τους στρατιωτικούς ώς «θεματοφύλακες της τάξεως», με εφόδιό τα –αλήστου μνήμης- πιστοποιητικά κοινωνικών φρονημάτων του κράτους της Δεξιάς.
Όπως ήταν εύλογο, αυτές οι ιδέες Μπαλάφα και η απόδοση εις τους στρατιωτικούς ρόλων που αποτελούν παρελθόν 38 χρόνια μετά την αποκατάσταση της Δημοκρατίας, δεν θα μπορούσε παρά να προκαλέσουν ερωτήματα και δικαιολογημένη δυσαρέσκεια εις τις Ένοπλες Δυνάμεις, των οποίων το προσωπικό ασκεί τα εκλογικά του δικαιώματα, όπως κάθε Έλληνας και Ελληνίδα. Συνεπώς ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ έκρινε σκόπιμο να «μαζέψει» τα πράγματα και να επιχειρήσει να διασκεδάσει αρνητικές εντυπώσεις, πλήρως δικαιολογημένες.
Ένα δεύτερο στοιχείο που θα μπορούσε να ληφθεί υπ’ όψη,είναι ότι ο κ. Τσίπρας περιέλαβε εις την αντιπροσωπεία η οποία τον εσυνόδευσε εις το ΥΠΕΘΑ, πέραν του κ. Μαν. Γλέζου γιά συμβολικούς λόγους, νεώτερα στελέχη όπως η κα Ρένα Δούρου και οι κ.κ. Θ. Δρίτσας, Π. Τριγάζης, Τ. Μαυρόπουλος και Κ. Ήσυχος, των οποίων η επιχειρηματολογία διαφέρει, ώς προς τους τόνους έστω, αυτής των κ.κ. Παν. Λαφαζάνη και Δημ. Παπαδημούλη, οι οποίοι θεωρούνται ώς «σκληροί» επί των θεμάτων αυτών. Προφανώς δε, εξ αυτού του λόγου, οι δύο τελευταίοι δεν επελέγησαν να τον συνοδεύσουν.
Εις ό,τι αφορά την συνάντηση καθ΄ εαυτήν, είναι προφανές ότι η αντιπροσωπεία του ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ ευρέθη εις έναν άγνωστο χώρο, του οποίου τη φιλοσοφία, τη λειτουργία και τις διαδικασίες ουσιαστικώς αγνοούσε, πέραν των γνωστών δαιμονοποιήσεων, χωρίς όμως να αισθανθούν ποτέ, κατά το παρελθόν, την ανάγκη να επικοινωνήσουν με την πολιτική και στρατιωτική ηγεσία αυτού του Υπουργείου, το οποίο καλείται να εγγυηθεί την ασφάλεια της χώρας από εξωτερική επιβουλή.
Η δημόσια τοποθέτηση του κ. Τσίπρα, αμέσως μετά τη συνάντηση με την πολιτική και στρατιωτική ηγεσία του ΥΠΕΘΑ, επιτρέπουν, εις πρώτη ανάγνωση, να θεωρήσουμε ότι ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ εμφανίζεται να κράτησε κατα νουν καποια εξ όσων τού ελέχθησαν, ώστε οι τοποθετήσεις του δημοσίως, οι οποίες ακολούθησαν αμέσως μετά –και μελλοντικώς;- να είναι περισσότερο προσεκτικές, ρεαλιστικές και λιγότερο αφοριστικές ή αφελείς, όπως οι θέσεις Μπαλάφα, από τις οποίες εμφανίσθηκε να κρατεί αποστάσεις.
«Βεβαίως-είπε- βρισκόμαστε σε μία περίοδο μιάς πολυδιάστατης κρίσης, μιάς οικονομικής κρίσης που παίρνει διαστάσεις εθνικού κινδύνου», γιά συνεχίσει λέγοντας ότι «επ’ ουδενί όμως δεν πρέπει να ολιγωρήσουμε και να αγνοήσουμε άλλους κινδύνους, πρέπει να είμαστε πάντα σε εγρήγορση να αντιμετωπίσουμε όποιους κινδύνους μπορεί να αντιμετωπίσει ο λαός μας και η πατρίδα μας».
Δεν υπάρχει αμφιβολία, ότι, σημείο προς σημείο, όσα είπε ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ μπορούν να αποτελέσουν και δεσμεύσεις, γιά τις οποίες έχει χρεωθεί και θα ελεγχθεί, ώς προς την ευλόγως αναμενόμενη συνέπεια λόγων και έργων, ιδιαιτέρως σε μία περίοδο κατά την οποία όπου κανένας μαθητευόμενος μάχες «δεν έχει πέραση» κατά τη λαϊκή παροιμία, ενώ οι στρατιωτικοί δοκιμάζονται σκληρώς, ή και περισσότερο, από τη δεινή δοκιμασία που διέρχεται η πατρίδα μας, όπως και σύσσωμος ο Ελληνικός λαός, του οποίου αποτελούν και αυτοί αναπόσπαστη ομάδα με κοινά προβλήματα και αγωνίες.
Συνεπώς, εάν η επίσκεψη του κ. Τσίπρα είς το ΥΠΕΘΑ είχε (και) ψηφοθηρικό χαρακτήρα, με σκοπό τη βελτίωση της εικόνας του κόμματός του εις την στρατιωτική οικογένεια, θα πρέπει να γνωρίζει ότι μόνον με υποσχέσεις ή γενικές τοποθετήσεις, που δεν επιβεβαιώνονται εκ των πραγμάτων, θα χρεωθεί μία επίσκεψη σκοπιμότητος, η οποία δεν θα φέρει τις ποθητές ψήφους.
Και πέραν αυτού, επειδή- και καλώς- δεν μίλησε ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ γιά περαιτέρω μείωση του χρόνου της στρατιωτικής θητείας ή και πλήρη κατάργησή της, «απαίτηση της νεολαίας» , δίχως να αποκλείει και αύξηση του χρόνου αυτού, αφού η οικονομική συγκυρία απαγορεύει περαιτέρω προσλήψεις επαγγελματιών οπλιτών ώστε να μειωθεί περαιτέρω ο χρόνος της θητείας, λίγες ώρες μετά συνάντησε τη δημόσια διαφωνία και καταγγελία του «Δικτύου ελευθέρων φαντάρων Σπάρτακος». Αυτό σημαίνει ότι όταν εμφανίζεσαι να αφίστασαι από μία «αντιμιλιταριστική λογική» την οποία έχει καλλιεργήσει από πολλών ετών η Αριστερά και η οποία αποτελεί γιά αυτήν δεξαμενή ψήφων, επιδιώκοντας την άγραν ψήφων και- έστω- από στρατιωτικούς κατ΄ επάγγελμα, τότε αρχίζουν οι τριγμοί. Εδώ το «ρισκάρει» ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ…
Το ερώτημα- πρόκριμα γιά τον κ, Τσίπρα προσωπικώς και το κόμμα του εν γένει, είναι αν θα επιδιώξει να ενσκύψει ουσιαστικώς εις τα θέματα της εθνικής άμυνας, δίχως τις γνωστές ιδεοληψίες και μονομανίες της Αριστεράς. Αν επαναληφθούν δηλώσεις Μπαλάφα, όπως οι προηγηθείσες ότι «θα το ρισκάρουμε με την Τουρκία», είναι προφανές ότι η αξιοπιστία όσων είπε χθες εις το ΥΠΕΘΑ θα έχει υπονομευθεί εκ των ένδον εις το ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ, όπου οι αναιρούμενες δηλώσεις αποτελούν καθημερινό κανόνα και οι γκάφες ρουτίνα…
e-dragoumanos.eu
