04 Μαΐου 2012

Δήλωση για τη Ναυτιλιακή Πολιτική της Υπ. Βουλευτού ΠΑ.ΣΟ.Κ , Α΄ Πειραιά , Μ. Λεκάκου

Για την κυβερνητική περίοδο που ολοκληρώνεται αυτές τις μέρες η βασική κριτική στο ΠΑ.ΣΟ.Κ εντοπίζεται σε παλινωδίες και σε ατολμία υλοποίησης και εφαρμογής θέσεων που υπήρχαν! Η κριτική που ασκήθηκε όλη αυτήν την περίοδο εστιαζόταν στην δυσαρμονία μεταξύ των θέσεων και των πολιτικών που διακήρυττε το ΠΑ.ΣΟ.Κ και των στόχων και των επιλογών που έθεταν οι θεσμικοί φορείς της ναυτιλιακής κοινότητα.
 Η πραγματικότητα είναι διαφορετική υπήρξε αρμονία και συνεργασία για πολύ σοβαρά θέματα όπως π.χ. η πολιτική για τα θέματα της κλιματικής αλλαγής (ατμοσφαιρικοί ρύποι από πλοία) που οδήγησε σε τροποποίηση κοινοτικής οδηγίας για τα πλοία που προσεγγίζουν ελληνικά νησιά και θέματα ναυτικής εκπαίδευσης με αποτέλεσμα την σύνταξη κοινού πορίσματος.  Επίσης υπάρχει εκφρασμένη συμφωνία για την αναγκαιότητα λειτουργίας ενός σύγχρονου και αποτελεσματικού διοικητικού φορέα για την ναυτιλία, για υπηρεσίες μίας στάσης για την ελληνική σημαία, για παραχωρήσεις στα λιμάνια, για αναμόρφωση και στήριξη της ναυτικής εκπαίδευσης, για επανασχεδιασμό του Ακτοπλοϊκού δικτύου και αλλαγή του πλαισίου των γραμμών δημοσίου συμφέροντος. Επίσης, έσπασαν προκαταλήψεις όπως η συντεταγμένη και πιστοποιημένη είσοδος ιδιωτικών φορέων σε θέματα ναυτικής κατάρτισης.

Δεν πρέπει βέβαια να αποσιωπάται το γεγονός ότι υπάρχουν κύκλοι που έκλεισαν όπως:
η άρση του cabotage για την κρουαζιέρα, η επιτάχυνση των διαδικασιών για τα λιμενικά έργα, η δρομολόγηση του εκσυγχρονισμού του θεσμικού πλαισίου του θαλάσσιου τουρισμού, η συμφωνία για το πλαίσιο λειτουργίας της ναυτικής εκπαίδευσης και η ενεργοποίηση της Ένωσης Λιμένων Ελλάδας.

Η αποτίμηση της υφιστάμενης κατάστασης ανέδειξε τον επείγοντα χαρακτήρα πολιτικών για την ανάσχεση της κρίσης στην Ακτοπλοΐα, την έλλειψη αναπτυξιακής και θεσμικής προσαρμογής στο δυσμενές οικονομικό και στο ρευστό εργασιακό περιβάλλον και την αδυναμία των κοινωνικών εταίρων να συμφωνήσουν στην αντιμετώπιση της κρίσιμης οικονομικής και κοινωνικής πραγματικότητας.
Οι Βασικοί πυλώνες της αυριανής πολιτικής πρέπει είναι:
• Σύσταση ενός αναπτυξιακού σύγχρονου Υπουργείου Ναυτιλίας για την άσκηση ναυτιλιακής πολιτικής.
• Η διαμόρφωση ποιοτικής ναυτικής εκπαίδευσης
• Η ανάπτυξη των νησιών, η ολοκληρωμένη σύνδεση τους και η συνοχή του ελλαδικού χώρου,
• Η ανάληψη πολιτικών πρωτοβουλιών, με έμφαση στην ασφάλεια της ναυσιπλοΐας και στην προστασία του θαλάσσιου περιβάλλοντος
• Η διαμόρφωση θεσμικού πλαισίου για την αντιμετώπιση των προβλημάτων των ναυτικών καθώς και θέματα προσέλκυσης στο ναυτικό επάγγελμα και βελτίωσης της εικόνας της ναυτιλίας
• Διαχωρισμός των λιμενικών δραστηριοτήτων και η αντι-μονοπωλιακή πολιτική
• Αναζωογόνηση της ναυπηγικής και επισκευαστικής βιομηχανίας
Τέλος, απαιτούνται πιο τολμηρά βήματα με δημόσιο διάλογο σε θέματα όπως ο ρόλος των Ο.Τ.Α. στο Εθνικό Λιμενικό Σύστημα, η δημιουργία κινήτρων για την ποντοπόρο ναυτιλία και μέτρα για την υποστήριξη της ναυτικής απασχόλησης.
Είναι πολύ σημαντικό να παύσει η διαφοροποίηση και η απόσταση ανάμεσα στο δημόσιο λόγο και στις ιδιωτικές τοποθετήσεις. Είναι απολύτως απαραίτητο να προτάξουμε την συλλογικότητα στην συγκρότηση μιας μακροχρόνιας ναυτιλιακής στρατηγικής μονόδρομο για την υφιστάμενη κρίση.!