Το ΠΑ.ΣΟ.Κ. από τις εκλογές τις 6ης Μαϊου βρέθηκε κυριολεκτικά με την πλάτη στον τοίχο. Πλήρωσε τις αμαρτίες χρόνων –πελατειακό κράτος-ηθική κατάρρευση-αλαζονεία. Πλήρωσε τα μοιραία λάθη των τελευταίων 2,5 χρόνων, τις αυθαίρετες αποφάσεις της προηγούμενης ηγεσίας, κυρίως όμως την αναξιοπιστία και την απουσία κάθε εμπιστοσύνης των πολιτών, προς αυτό.
Για να μπορέσει να ανακάμψει πρέπει να αυτοδιαλυθεί και να επανιδρυθεί. Με νέα πολιτική φυσιογνωμία, νέα πρόσωπα και νέα πολιτική γραμμή που θα συγκινήσει τους πολίτες και θα είναι πόλος έλξης για την νεολαία.
Θα είναι επώδυνη και μακρόχρονη.
Τα αποτελέσματα των εκλογών, έδειξαν ότι κυριάρχησε η διαμάχη μνημονιακών και αντι-μνημονιακών δυνάμεων. Η σύγκρουση ήταν τυφλή. Οι πολίτες και κυρίως οι πρώην ψηφοφόροι του ΠΑΣΟΚ θυμωμένοι, οργισμένοι, με πλήρη διάψευση προσδοκιών και ελπίδων, αποκομμένοι τελείως από την άλλοτε κραταιά παράταξη, σκόρπισαν σε διαφορετικές κατευθύνσεις.
Οι περισσότεροι στον ΣΥΡΙΖΑ , πολλοί στον Καμμένο, αρκετοί στη Χρυσή Αυγή και το ΚΚΕ.
Ο ελληνικός λαός με τον πολυκερματισμό των κομμάτων, έδωσε εντολή συνεργασίας, ενότητας και αλλαγής των επώδυνων και άδικων όρων των μνημονίων, με ταυτόχρονη παραμονή της χώρα στην Ευρώπη και το Ευρώ.
Μαζί με την εκτόξευση του ΣΥΡΙΖΑ σε δεύτερο κόμμα πανελλαδικά και πρώτο στο λεκανοπέδιο, εκτοξεύθηκε και η αλαζονεία του Τσίπρα και των κορυφαίων στελεχών του. Ο κ. Τσίπρας εξέλαβε την ψήφο του λαού, ως εντολή για συγκρότηση κυβέρνησης της Αριστεράς, η οποία δεν βγαίνει με τίποτα.
Στο εσωτερικό της χώρας, υποστηρίζει ότι θα καταγγείλει το Μνημόνιο, ζητά να υπογράψουν οι αρχηγοί της Ν.Δ. και του ΠΑΣΟΚ δηλώσεις μετανοίας, θέτει τους γνωστούς 5 όρους, αλλά στέλνει επιστολή στους Ευρωπαίους Ηγέτες και δεν λέει τίποτα για όλα αυτά. Απλώς, ψελλίζει την επανα-διαπραγμάτευση του Μνημονίου κάτι που τώρα υποστηρίζουν όλες οι πολιτικές δυνάμεις.
Στην πραγματικότητα οι περισσότερες δυνάμεις που συγκροτούν το ΣΥΡΙΖΑ, είναι αντι-ευρωπαϊκής κατεύθυνσης. Επιθυμούν στάση πληρωμών, διαγραφή του χρέους, έξοδο από την Ευρώπη και επιστροφή στη δραχμή.
Ανεβασμένοι κυριολεκτικά πάνω στο κύμα του λαϊκισμού, τάζουν λαγούς με πετραχήλια. Ότι θα αυξήσουν μισθούς και συντάξεις, ότι θα δώσουν καταναλωτικά δάνεια, ότι θα δεσμεύουν τις καταθέσεις έως 20.000 € (Γλέζος) και ότι θα επανα-κρατικοποιήσουν πλήρως όλες τις ΔΕΚΟ που είναι εισηγμένες στο χρηματιστήριο.
Ο κ. Τσίπρας, υποκλίνεται στην Ευρωπαϊκή πορεία της χώρας και το Ευρώ, αλλά κάνει ότι μπορεί για να την υπονομεύσει. Στην ουσία, έχει κρυφή ατζέντα επιστροφής στη δραχμή και εξόδου από την Ευρώπη.
Αυτό άλλωστε αποδεικνύεται και από το ότι μετά βδελυγμίας, απορρίπτει κάθε πρόταση συνεννόησης, συνεργασίας και κυβερνητικής σταθερότητας που τόσο έχει ανάγκη η χώρα και κυρίως, υπαγόρευσε ο ελληνικός λαός στις 6 Μαϊου.
Μας λέει ότι δήθεν δεν θέλει εκλογές, αλλά τις προετοιμάζει συστηματικά.
Τορπιλίζει κάθε τέτοιου είδους προοπτική μόνο και μόνο γιατί εκτιμά ότι το «χάϊδεμα των αυτιών» στο λαό, θα του αποφέρει περισσότερες ψήφους στις νέες εκλογές. Δημιουργεί και αυτός το δικό του πελατειακό κράτος. Ξέχασε πολύ γρήγορα όλα όσα κατηγορούσε.
Η οικονομία της Ελλάδας, ο δημόσιος τομέας, η λειτουργία του κράτους, κάθε μέρα που περνά, δέχονται πολύ σοβαρά πλήγματα και οδηγούνται στη διάλυση.
Η χώρα μας μέσα σ’ αυτό το κλίμα παραδέρνει στο πέλαγος, στέλνει μηνύματα ανευθυνότητας και όχι αποφασιστικότητας και αλλαγών στην Ευρώπη.
Ναι, το μνημόνιο πρέπει να το αλλάξουμε με σχέδιο, συγκροτημένες θέσεις και αυστηρό χρονοδιάγραμμα. Όχι με πυροτεχνήματα και επικίνδυνα πολιτικά παιχνίδια στις πλάτες τις χώρας .
Ο ελληνικός λαός, η ελληνική κοινωνία, οι θεσμικοί φορείς, πρέπει να απαιτήσουν αποφάσεις ευθύνης και λογικής.
Αν τελικά ο κ. Τσίπρας , μας πάει σε εκλογές μόνο και μόνο για να υπηρετήσει κομματικές σκοπιμότητες και υπολογισμούς , ας πάρει την κατάλληλη απάντηση από τον ίδιο τον λαό που τον εμπιστεύθηκε.
Ειδικά τώρα, που στην Ευρώπη συντελούνται αλλαγές προς την κατεύθυνση της ανάπτυξης, τις οποίες δεν πρέπει με τίποτα να χάσουμε.