Το κτιριακό αυτό συγκρότημα γνώρισε κατά καιρούς ποικίλες χρήσεις –από εργοστάσιο κινίνου ώς εργοστάσιο της Σάνιτας– για να περιέλθει τελικά στην Κτηματική Εταιρεία του Δημοσίου (ΚΕΔ). Οταν εκδήλωσε ενδιαφέρον η κ. Ειρήνη Παπά, η τότε πολιτική ηγεσία (με τον Κώστα Λαλιώτη στο ΥΠΕΧΩΔΕ) αποφάσισε να αξιοποιήσει το διατηρητέο συγκρότημα κατά τον τρόπο που υποδείκνυε εκείνη. Ετσι η ΚΕΔ τής το παραχώρησε επί ενοικίω (ώς το 2027), ενώ το Δημόσιο αναλάμβανε τα πρώτα μεγάλα έργα ανάπλασης του χώρου. Νέα έργα απαιτήθηκαν μετά τους σεισμούς του ’99, οπότε το Δημόσιο διέθεσε άλλα 750 εκατ. δραχμές. Σήμερα όλα τα κτίρια του συγκροτήματος έχουν σχεδόν πλήρως αναστηλωθεί ή και διαρρυθμιστεί σε θέατρα κ.λπ. Μόνο μία πτέρυγα μένει ως είχε, στη γωνία Πειραιώς και Βενιζέλου.
Ενα τετράγωνο 7,5 στρεμμάτων καταλαμβάνει το συγκρότημα αυτό, που περικλείεται από την οδό Πειραιώς, την κάθετη στην Πειραιώς οδό Βενιζέλου (προς τη μεριά της ΙΟΝ), τις γραμμές του ΗΣΑΠ, πίσω, και τον Κηφισό από την άλλη κάθετη πλευρά, με κάποια «χωράφια» ανάμεσα, ώς τις γραμμές του ΗΣΑΠ και ώς τον Κηφισό. Η κύρια είσοδος ήταν από την οδό Βενιζέλου, η οποία τώρα μένει κλειστή ώς την ολοκλήρωση των έργων και έχει δώσει τη θέση της στη γνωστή στους θεατές του Φεστιβάλ είσοδο επί της Πειραιώς.
