Μετά το κλάμα ήρθε το δράμα!

Πριν λίγο καιρό είδαμε τους Βορειοκορεάτες να ξεσπάνε σε λυγμούς στο άκουσμα της είδησης πως ο ηγέτης τους ''κοιμήθηκε''.

Η όλη εικόνα μας φάνηκε γελοία καθώς φαινότανε ξεκάθαρα πως οι πολίτες αναγκαζόντουσαν να κλάψουν γιατί σε αντίθετη περίπτωση η κυβέρνηση θα προέβαινε και στις κατάλληλες κυρώσεις. Όπως και έγινε! Με μεγάλη μου έκπληξη διάβασα σήμερα πως όσοι δεν ''έκλαψαν'' αρκετά κλείστηκαν σε στρατόπεδα και καταδικάστηκαν για 6 μήνες να κάνουν καταναγκαστικά έργα(!).

Οι Βορειοκορεάτες ζούνε έναν εφιάλτη σε αυτό το ''κομμουνιστικό καθεστώς'' το οποίο είναι ίσως η χειρότερη εκδοχή της σταλινικής Σοβιετικής ένωσης, τρόμος και χαφιεδισμός παντού, μια ελίτ που κυβερνάει και βγάζει χρήμα ενώ ο λαός πεινάει, προσωπολατρία στον εκάστοτε ηγέτη, και καταδίκες στους αντιφρονούντες. Αυτός ο κόσμος ζει και πεθαίνει στην κόλαση γιατί μεγαλώνει με τον φόβο κλεισμένος μέσα στα σύνορα της Βόρειας Κορέας και με την πείνα καθώς στις περισσότερες κομμουνιστικές χώρες υπάρχει ένα παράδοξο, ενώ η ιδεολογία λέει ο λαός παράγει και πλουτίζει αυτός και όχι εκείνος που κατέχει τα μέσα παραγωγής οι Κορεάτες στερούνται βασικά ήδη διατροφής και πολλές φορές πεθαίνουν ακόμα και από ασιτία. Είναι άνθρωποι καταδικασμένοι να υπακούν και να εξευτελίζονται απο την οικογενειοκρατία που κυβερνά, κόσμος μιας άλλης σκοτεινής εποχής.

Vlasfimos.blogspot.com