Το Δημοτικό Συμβούλιο
στις τελευταίες συνεδριάσεις του, έχει ασχοληθεί με θέματα ζωτικού
ενδιαφέροντος για την πόλη μας, όπως το επιχειρησιακό και τεχνικό πρόγραμμα, ο
προϋπολογισμός
και το ρυθμιστικό σχέδιο για τον Πειραιά.Θεωρητικά, με την ατζέντα αυτή, χαράσσεται η πορεία της πόλης μας σε βάθος χρόνου και αποτυπώνονται οι επιλογές, οι προτεραιότητες και οι γενικότερες αξίες και αντιλήψεις της Δημοτικής Αρχής. Όμως, για να υπάρχει δυνατότητα πραγματοποίησης των όποιων αποφάσεων, απαιτείται να υπάρχει ανάλυση και γνώση του τοπίου στο οποίο αυτές θα επιχειρηθεί να πραγματοποιηθούν και φυσικά ευθεία σύνδεσή τους με τις πραγματικές ανάγκες της πόλης και των δημοτών.
Ευνόητο είναι,
ότι το τελευταίο δε μπορεί να συμβεί αν δεν έχει προηγηθεί ουσιαστική
διαβούλευση και συζήτηση στις γειτονιές, στις Δημοτικές Κοινότητες, με τη
συμμετοχή των κατοίκων και χωρίς κανένα αποκλεισμό.
Αυτή είναι και
η αιτία που από τις προτάσεις και τις εισηγήσεις της πλειοψηφίας του Δημοτικού
Συμβουλίου και του Δημάρχου, απουσιάζει η σοβαρή και επεξεργασμένη πρόταση διαφυγής
από τη βαθιά κοινωνική και πολιτική κρίση και ανακούφισης των δημοτών, των
ευπαθών ομάδων, αλλά και της πόλης μας απ’ τα βαρίδια που επί χρόνια κουβαλάει.
Το βάθεμα της
οικονομικής κρίσης εξελίσσεται διαρκώς σε τεράστια και πρωτόγνωρη κοινωνική
κρίση, με τρομακτικές διαστάσεις και επιπτώσεις σε όλους τους τομείς (Παιδεία,
κατοικία, εργασία, Υγεία όπου έχουμε όξυνση των κρουσμάτων κατάθλιψης και
ψυχικής υγείας, των κρουσμάτων aids),
συνθλίβοντας κάθε έννοια παροχής υπηρεσιών και πρόνοιας στους πολίτες.
Οι μειώσεις
των εσόδων της Τ.Α. από τον κρατικό προϋπολογισμό, οι μνημονιακές επιλογές και
η εφαρμογή του «Καλλικράτη», έχουν οδηγήσει σε αδιέξοδο του Δήμους όλης της
χώρας, που αδυνατούν ν’ ανταπεξέλθουν στις υποχρεώσεις τους, ενώ όπως είναι φυσικό έχουν άμεσο αντίχτυπο στις
κοινωνικές παροχές.
Η Δημοτική Αρχή ουδόλως αποστασιοποιείται από αυτές τις επιλογές και
αυτό γίνεται φανερό από το μειωμένο βαθμό προτεραιότητας στον οποίο έχει
εντάξει τις κοινωνικές υποδομές με το επιχειρησιακό της σχέδιο, αλλά και με την
απουσία πρότασης και κωδικού στον προϋπολογισμό της.
Δυστυχώς, στο Δήμο μας. παρατηρείται μεγάλη καθυστέρηση στα έσοδα και
απόκλιση μεταξύ
των διαμορφωθέντων (προϋπολογισθέντων) και βεβαιωθέντων (εισπραχθέντων) εσόδων,
ενώ δεν έχουμε έσοδα από την ανακύκλωση,
από πρόστιμα περιβάλλοντος και οικοδομικών αδειών.
Ο κύριος λόγος
που αυτό συμβαίνει, είναι διότι δεν
υπάρχει οργανωμένος μηχανισμός παρακολούθησης των εσόδων από τον Δήμο (διοικητικά
- μηχανογραφικά), με συνέπεια τη μεγάλη απώλειά τους, αλλά πιθανόν και παράνομες
διευθετήσεις - παραγραφές ή παραμηχανισμό είσπραξης εσόδων.
Προβλέπεται
ακόμη, χαμηλή απορρόφηση θεσμοθετημένων πόρων για επενδυτικές δαπάνες απ’ το
πρόγραμμα δημοσίων επενδύσεων ή ακόμη και μηδενική σε κάποιες περιπτώσεις.
Στον τομέα των
εξόδων, προβλέπεται περικοπή στα έξοδα σίτισης και προμήθειας λευκών ειδών των
παιδικών σταθμών και μάλιστα παρά το γεγονός της αύξησης του αριθμού των
παιδιών.
Μειωμένοι
είναι και οι κωδικοί που αφορούν τις επισκευές των σχολείων, ενώ πολλά σχολικά
κτίρια είναι σε κακή κατάσταση.
Αντιθέτως οι
(πολύτιμοι;) λίθοι για τις δύο πλαζ του Πειραιά (Φρεαττύδα και Βοτσαλάκια), θα
κοστίσουν 130.000 € πλέον των προβλεπόμενων 28.000 € για προμήθεια εξοπλισμού
τους. Προφανώς η Δημοτική Αρχή, θέλει να τις καταστήσει «στολίδι» προτού τις
παραχωρήσει σε ιδιώτες, όπως έχει σκοπό.
Είναι γνωστή η
ευαισθησία μας και η αγάπη μας, για το πράσινο. Όμως δε χρειάζεται να
προμηθευόμαστε ετήσια πανάκριβα φυτά (το σχετικό κονδύλι προβλέπει 180.000 €),ούτε
κρεμαστά φυτοδοχεία (το σχετικό κονδύλι ανέρχεται σε 60.000 €),για να τα
τοποθετούμε και σε λίγο χρόνο να έχουν ξεραθεί.
Μεγάλη είναι
και η προβλεπόμενη δαπάνη (500.000 €) για την (περιορισμένη) λειτουργία του
νεκροταφείου της ΑΝΑΣΤΑΣΗΣ, ενώ αυτά τα χρήματα κάλλιστα μπορούν να διατεθούν
αλλού.
Δεν υπάρχει
μέριμνα για τα κτίρια και μνημεία της πόλης μας, για το ΦΑΝΤΑΖΙΟ, ενώ
εγκαταλείπονται τα πάρκα στη ΧΡΩ.ΠΕΙ. και στα Λιπάσματα.
Από την πλευρά μας, εξακολουθούμε να είμαστε προσανατολισμένοι:
Ø
Στη μείωση
των ανταποδοτικών τελών, ενώ στην κατανομή τους πρέπει να λαμβάνονται υπόψη οι
κοινωνικές ανισότητες, η διαστρωμάτωση της πόλης, το εύρος και το μέγεθος των
αξιοποιήσιμων υπηρεσιών από τον κάθε πολίτη.
Τα έσοδα απ’ τα ανταποδοτικά, ν’ αποτελέσουν
ειδικό κονδύλι που θα αξιοποιεί ο Δήμος προς όφελος των πολιτών, δηλ. ένα
κοινωνικό και πράσινο ταμείο.
Ø
Στη βοήθεια
σε κοινωνικά, πολιτιστικά και αθλητικά προγράμματα και την ανάπτυξη πρόσθετων κοινωνικών υπηρεσιών.
Ø
Στην αποτροπή
άμεσης και έμμεσης ιδιωτικοποίησης κρίσιμων κοινωνικών και αναπτυξιακών
τομέων (απορρίμματα, ενέργεια, κοινωνικές υπηρεσίες κ.λπ.) και της εκποίησης
της δημόσιας περιουσίας και εμπορευματοποίηση του δημόσιου χώρου ( ΣΔΙΤ κ.λπ.).
Ø
Στην υπεράσπιση των κοινωνικών και εργασιακών
κατακτήσεων.
Σοβαρή
έλλειψη του προϋπολογισμού, αλλά και του γενικότερου σχεδιασμού της Δημοτικής Αρχής,
είναι και ότι δεν προασπίζονται οι υπάρχουσες και δεν δημιουργούνται νέες
κοινωνικές υποδομές. Περιμέναμε ο φετινός προϋπολογισμός να είναι συμβατός με
τις ανάγκες των δημοτών και να προβλέπει Κοινωνικό Φαρμακείο, Δημοτικά Ιατρεία και μικρά Τοπικά Κέντρα Υγείας,
που μπορούν να στελεχωθούν ακόμη και με εθελοντές /τριες, Ανοιχτή Δημοτική Αγορά
-όπου οι δημότες θα προμηθεύονται
δωρεάν μεταχειρισμένα είδη ένδυσης και υπόδησης-, Συμβουλευτικούς Σταθμούς και
Σταθμούς Υποδοχής για εξαρτημένους από ψυχότροπες ουσίες, Σταθμούς Στήριξης και
Ξενώνες για κακοποιημένες γυναίκες, συσσίτια και Ξενώνες Αστέγων, Δημοτικό
Δίκτυο Χώρων Στήριξης και Ένταξης Μεταναστών, στήριξη στο πρόγραμμα «βοήθεια
στο σπίτι» με δικές μας δυνάμεις και με εθελοντές /τριες, αφού αν καταργηθεί -όπως
φημολογείται- θα βρεθούν σε απόγνωση ανήμποροι άνθρωποι. Η κοινωνική μέριμνα
δεν είναι ελεημοσύνη, είναι υποχρέωσή μας όχι μόνο του καθένα ατομικά, αλλά και
θεσμικά.
Όλα αυτά, σε
συνδυασμό με τα μεγάλα έργα στην πόλη μας, την επέκταση του δικτύου μεταφορών
και ανάπτυξη των μέσων σταθερής τροχιάς -ΤΡΑΜ, ΜΕΤΡΟ, ΗΛΠΑΠ, ΠΡΟΑΣΤΙΑΚΟΣ, με
παράλληλη μείωση της κυκλοφορίας των Ι.Χ. στο κέντρο της πόλης, τη δημιουργία
των τριών πάρκων, «της θάλασσας» στην Πειραϊκή και την Καστέλλα, «των τραίνων»
από τη Λεύκα έως την Ηετιώνεια και του Ν. Φαλήρου ,με άνοιγμα του θαλάσσιου
μετώπου της πόλης, με τη διαμόρφωση άλλου τύπου σχέσης λιμανιού-πόλης, με προτεραιότητα
στην εύρυθμη και περιβαλλοντικά ισορροπημένη ζωή της πόλης και όχι στην
κερδοφόρα λειτουργία της λιμενικής μηχανής και στα φαραωνικά έργα του Ο.Λ.Π.,
με τη διάσωση και ενδυνάμωση της τοπικής αγοράς και της μεταποίησης και τέλος
με την ανάδειξη της πολιτιστικής ταυτότητας της πόλης μας, θ’ αλλάξουν τη
σημερινή εικόνα της, θα βελτιώσει την καθημερινότητά μας και θ’ αποτελέσουν το
σενάριο εξόδου από την κρίση, με στόχο
την οικοδόμηση μιας νέας ανθρώπινης, δημοκρατικής, αλληλέγγυας και δίκαιης
πόλης.
Η «ΣΥΜΜΑΧΙΑ ΣΤΟΝ ΠΕΙΡΑΙΑ»
καταψήφισε και τον προϋπολογισμό 2012
και την πρόταση της Δημοτικής Αρχής για το Ρυθμιστικό Πειραιά για τους παραπάνω
λόγους και επιπλέον, διότι δεν υπάρχει ειδικό παράρτημα για τις δράσεις των
Δημοτικών Κοινοτήτων συμπεριλαμβανομένων των έργων και των υπηρεσιών τους, όπως
έπρεπε να είχε γίνει, αποδεικνύοντας εμπράκτως την απαξίωση της Δημοτικής Αρχής
προς αυτές.