Η απώλειά του ήταν ένα βαρύ πλήγμα όχι μόνο για τους οικείους του αλλά και για την ευρύτερη οικογένειά του, τη ΣΥΜΜΑΧΙΑ στον Πειραιά, τον Πειραιά ολόκληρο και ιδιαίτερα τη γειτονιά του, τα Καμίνια, που τόσο αγαπούσε.
Δεν είναι εύκολο να ξεχάσεις τον Άνθρωπο, το Γιατρό, τον Ιδεολόγο πολιτικό. Η ευαισθησία του για το συνάνθρωπο,η ανιδιοτέλειά του, η συνέπεια των λόγων και των πράξεών του, η επιστημοσύνη του, η προοδευτικότητά του και η ευρύτητα πνεύματος που τον διέκρινε, οι αγώνες του για την Τοπική Αυτοδιοίκηση, η σεμνότητα με την οποία πάλευε όλα αυτά, ήταν ιδιότητες που δύσκολα συναντάς σήμερα συγκεντρωμένα σε έναν και μόνο άνθρωπο. Ο Πειραιάς μόνο έχασε από την απώλειά του.
Για αυτή την παρακαταθήκη που άφησε σε όλους εμάς που αγωνιστήκαμε μαζί του, θα τον θυμόμαστε πάντα με σεβασμό,εκτίμηση και αγάπη.
Βιογραφικό Νίκου Λεγάκη
Φοίτησε στην Οδοντιατρική και μετά διετή παρακολούθηση, στην Ιατρική Σχολή
του Πανεπιστημίου Αθηνών.
eλαβε την ειδικότητα της Γενικής Χειρουργικής και υπηρέτησε επί 35 συναπτά
χρόνια στην Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών. Ανήλθε επάξια όλες τις
βαθμίδες εξέλιξης μέχρι τον βαθμό του Αναπληρωτή Καθηγητή Χειρουργικής.
Υπηρέτησε, κατά την πολυετή σταδιοδρομία του, στα Νοσοκομεία ΙΠΠΟΚΡΑΤΕΙΟ
Αθηνών, Γενικό Κρατικό Νικαίας και ΑΤΤΙΚΟΝ.
Στο Γενικό Κρατικό Νοσοκομείο Νικαίας, διετέλεσε διευθυντής της
Πανεπιστημιακής Χειρουργικής Κλινικής, κατά τα πρώτα χρόνια της λειτουργίας
της.
Υπηρέτησε σαν επιστημονικός διευθυντής της κλινικής «ΙΑΣΙΣ» Πειραιά.
Είχε ασχοληθεί με τον Αθλητισμό. Κατά τα έτη 1958-1975 ασχολήθηκε στενά με το
ποδόσφαιρο και κατά τα έτη 1985-2000 τα ενδιαφέροντά του στράφηκαν στην
καλαθοσφαίριση.
Σαν φοιτητής της Οδοντιατρικής Σχολής υπήρξε μέλος της ΔΕΣΠΑ (Διοικούσας
Επιτροπής Συλλόγων Πανεπιστημίου Αθηνών), την εποχή του 1-1-4 και του Κυπριακού
αγώνα.
Από το 1974 ανέπτυξε έντονη δραστηριότητα, μέσω της ΕΙΝΑΠ
Από το 1989, όταν βρέθηκε στο Νοσοκομείο Νικαίας, πρωτοστάτησε όλων των
κινητοποιήσεων, που οδήγησαν σε μια σειρά επιτευγμάτων προς όφελος των γιατρών
και τον πασχόντων, με επιστέγασμα στην αλλαγή τρόπου εφημερίας των Νοσοκομείων
ευθύνης Πειραιά.
Το 2002, μαζί με άλλες και άλλους Πειραιώτισσες και Πειραιώτες ίδρυσαν την
αυτόνομη κίνηση «ΑΚΙΚΑΠ» και κατήλθε σαν υποψήφιος δήμαρχος στις δημοτικές
εκλογές της ίδιας χρονιάς. Η ΑΚΙΚΑΠ συγκέντρωσε 5.000 ψήφους και έκτοτε
συνεχίζει τη δράση της.
Στις δημοτικές εκλογές του 2006 κατήλθε υποψήφιος Δήμαρχος επικεφαλής της
παράταξης «ΑΚΙΚΑΠ - Οι γειτονιές του Πειραιά» και εξελέγη δημοτικός σύμβουλος
Πειραιά.
Η «Συμμαχία στον Πειραιά» τον επέλεξε και τον είχε προτείνει ως υποψήφιο
Δήμαρχο, για τρίτη συνεχή φορά, για τις δημοτικές εκλογές του 2010 στο Δήμο
Πειραιά